Tamme dieren in overvloed, maar is dat nog leuk?
Nog nooit eerder was ik in de Amsterdamse Waterleidingduinen om te wandelen. Ik had er veel over gehoord en gelezen en nu de gelegenheid daar was, kon ik niet wachten om het gebied te leren kennen.
Ik wist al dat de vossen hier gaan zitten voor een foto en dat je struikelt over de herten die doodleuk blijven liggen, terwijl er hordes mensen met gillende kinderen over de paden lopen. Is het dan nog leuk?
Ja en nee. Als de vossen ‘patatvossen’ worden genoemd omdat ze zoveel gevoerd worden door mensen, dan moet je jezelf afvragen of je hier wel wilt zijn. Ik heb ervoor gekozen om de vossen niet op te zoeken. Ze verblijven op een bepaalde plek in de Amsterdamse Waterleidingduinen, maar voor mij is er geen uitdaging om dieren te fotograferen als ze achter een hek zitten of zo tam gemaakt zijn dat je ze bijna kunt aaien.
Geen vossen op de foto voor mij dus.
Wat dan wel? Tegen mijn principes in heb ik wel wat foto’s van de herten gemaakt. De herten zijn nog enigzins ‘wild’ en poseren niet voor de foto. Ze blijven rustig op hun plek liggen of staan, terwijl het idioot druk is op een mooie zondag. Dit is niet mijn stijl, maar ze lagen er zo mooi bij dat ik het niet kon laten om ze vast te leggen. Na een aantal foto’s was de lol er af, want het is veel mooier om je best te moeten doen voor een mooie foto. Dat geldt volgens mij voor alles in het leven. Als je alles zomaar cadeau krijgt, dan is het al snel niet leuk meer.
In de prachtige Boswachterij Westerschouwen barst het ook van de damherten en reeën, maar hier moet je heel wat meer je best doen om ze op de foto te krijgen. En heel stil zijn.
Wat is er dan wel mooi aan de Amsterdamse Waterleidingduinen?
De natuur. De uitzichten. De omgeving. Ja die is mooi. Wandelen in de Amsterdamse Waterleidingduinen betekent genieten en realiseren. Beseffen dat de natuur in Nederland gewoon ontzettend mooi is.
Het is winter, dus het meeste is kaal, maar door de prachtige blauwe luchten op deze zonnige dag zijn de kleuren fantastisch. Het groen van het mos, het geel van de afgevallen bladeren en het duinzand en het blauw van de lucht. Ik heb een hekel aan de winter, maar hier kan ik echt van genieten.
Van een vrijwilliger die bij de ingang staat horen we dat het hier op een doordeweekse dag doodstil is. Dan moet ik nog maar een keer terug, want op deze zondag is het zo druk, dat je geen tien meter alleen loopt. Het grote voordeel is dat honden niet zijn toegestaan. Verveldend voor de hondenbezitters, maar voor mij persoonlijk erg prettig. Het is ook heel logisch met alle dieren in de Amsterdamse Waterleidingduinen, dat het niet mag.
Het nadeel is dat de parkeerplaatsen veel te klein zijn, althans aan de Zandvoortselaan. Maar ik vermoed dat dit op de andere parkeerplaatsen ook zo is. Wij waren gelukkig vroeg, dus hadden we plek, maar toen we vertrokken stond er een file voor de parkeerplaats. Dat zal in de zomer vast nog meer chaos opleveren. Voor mij een reden om er dan niet heen te gaan.
De naam zegt het al, duinen, duinen en nog eens duinen
Het hele gebied bestaat vooral uit duinen, waardoor je het gevoel hebt door de heuvels te wandelen. Mooie bossen, afgewisseld met waterpartijen en duinlandschap. Ik vind het mooi en geniet er echt wel van. De paden zijn deels bestraat met klinkers en deels loop je over bospad. Het is goed te doen en je hebt er niet echt training voor nodig.
In de Amsterdamse Waterleidingduinen zijn vele wandelroutes uitgezet. Je vind alle informatie hier. Het is aan te raden vooraf even goed te kijken wat je wilt. Er zijn themaroutes zoals de bunkerroute, actieve routes, routes voor kinderen en bijvoorbeeld verhalenroutes. Er is zoveel variatie dat je dit allemaal niet op één dag kunt doen. Wij zullen zeker nog eens terugkomen om de bunkerwandelroute te lopen.
De vele tamme dieren nemen we op de koop toe.
Meer lezen over wandelen in Nederland? Kijk op onze website bij wandelen in Nederland.