Wandelen in Doel
Je kunt heerlijk struinen en wandelen in Doel, een spookdorp aan de Schelde. Er is zelfs een gemarkeerde wandelroute, maar deze loopt ook ver door de saaie polder. Daar moet je maar net zin in hebben.
Het beste is gewoon wandelen in Doel en je laten meevoeren door dat wat komen gaat. Dat klinkt heel vaag, maar als je eenmaal in Doel loopt, begrijp je meteen wat ik bedoel. Ik ben hier op een vrijdag in januari. Het is kil en grijs, maar boven Doel schijnt net even de zon. Het is er niet druk, maar ik ben niet alleen. Een handjevol fotograferende toeristen en een enkele wandelaar. Zelfs iemand die de hond uit laat. Het voordeel is dat je midden op de weg kunt wandelen en stil kunt staan om de omgeving goed te bekijken. Er is geen auto die hier nog rijdt. Alhoewel…
Wat leeft er nog in Doel
Je ziet meteen het verschil tussen het gedeelte dat totaal onbewoond is en het gedeelte waar nog een beetje leven in zit.
Een deel van de straten is geblokkeerd met betonnen blokken. Alle huizen zijn dichtgetimmerd met metalen panelen. Zo te zien met anti-inbraakschroeven. Schroeven die maar één kant op kunnen. Onmogelijk om los te krijgen dus. Het is duidelijk dat hier niemand meer woont. Zelfs de krakers en kunstenaars die hier nog een tijd hebben geprobeerd een leven op te bouwen zijn zo te zien vertrokken.
Graffiti en kunst
Alle huizen zijn volgespoten met graffiti. Vaak zomaar wat teksten en leuzen, maar soms ook met prachtige kunstwerken. Wat me vooral opvalt is de hoeveelheid kleuren. Overal zijn de huizen in felle kleuren geschilderd. Dat maakt dit dorp nog enigszins vrolijk.
Maar schijn bedriegt. Op de hoek van de Pastorijstraat, onderaan de dijk staat Taverne Doel 5. Het pand is netjes opgeknapt en op zondag en van dinsdag tot en met vrijdag kun je hier nog terecht voor een bak koffie of een goed bord eten. Op zaterdag is de taverne gesloten. Tegenover de taverne, op de brink aan de Vissersstraat staat een standbeeld van een visser en is de speeltuin nog intact. Opgeknapt zelfs. De speeltuin is een schril contrast met de verwaarloosde huizen op de achtergrond. Maar, er gebeurt wat. Er is nog leven.
Een paar pandjes verder de straat in lijkt nog iemand te wonen. Een volhouder.
Ook in de molen op de dijk, met uitzicht op de haven en aan de andere kant de kerncentrale is nog activiteit. Van zaterdag tot en met dinsdag kun je hier gezellig wat drinken en eten.
Aan het begin van het dorp aan de Engelsesteenweg staat een huis dat netjes opgeknapt is en waar het bordje ‘Wij wonen hier’ aan het hek het stilzwijgende protest weergeeft.
Verder is het dorp vooral bezet door katten. Her en der staan bakjes voer en water en op verschillende plekken staan oude konijnenhokken waar de katten zouden kunnen slapen.
Het verhaal van Doel
Over het verhaal van Doel wil ik niet teveel uitweiden. Om de simpele reden dat ik het niet precies weet. Op internet staat van alles geschreven. Over hoe de industrie het dorp weg vaagt, hoe de gemeente de huizen heeft opgekocht of onteigend, hoe een protestgroep al jaren bezig is om dit tegen te houden en over hoe er toch weer enige hoop is dat Doel behouden blijft.
Het is allemaal heel vaag en speelt al jaren. Het is duidelijk dat de meeste bewoners er de brui aan hebben gegeven en zijn vertrokken. Uitgekocht, onteigend of gewoon zelf gegaan. Een handjevol bewoners blijft stug volhouden en proberen er iets van te maken. De jaren waarin het dorp bevolkt werd door krakers en kunstenaars lijkt voorbij. Er heerst vooral rust. De verpaupering zet hard door.
Voor de Urbex liefhebber, (Urban Exploring), is dit spookdorp een walhalla. Veel panden zijn hermetisch afgesloten, maar hier en daar kun je nog naar binnen. Met gevaar voor eigen leven. Dat wel.
Als je goed kijkt zie je overal kunst. Niet alleen in de vorm van schilderijen, maar ook abstracte kunst en tastbare kunst. Het ligt soms gewoon voor je op straat. Wandelen in Doel is jezelf overgeven aan de historie en het heden van het dorp.
Laat je fantasie leven als je de oude vuurplaats met de bankjes ziet. Hoe vaak hebben de voormalige bewoners hier samen gezeten bij het vuur om verhalen te delen. Ligt de oude platenspeler er nog? En dan de kerk. De kerk lijkt onderhouden en ziet er opgeknapt uit. De begraafplaats ziet er ook onderhouden uit. Hoe wrang moet het zijn om je overleden dierbaren op de begraafplaats te moeten achterlaten als je gedwongen wordt je huis en je dorp te verlaten? Het barst hier van de verhalen. Mooie verhalen en schrijnende verhalen. Probeer ze te herkennen en te lezen.
Waar ligt Doel
Doel is een verlaten dorp in België. Het ligt aan de Schelde in de provincie Oost Vlaanderen. Aan de overkant van de Schelde ligt het dorp Lillo. Een dorp dat ook lang bedreigd is geweest door de oprukkende industrie van Antwerpen, maar wat het wel gered heeft. Met Doel is het minder goed afgelopen.
Om in Doel te komen rijd je eerst door mega grote industriegebieden aan de Linkeroever van de havens van Antwerpen. Vanuit Nederland rijd je door de Liefkenshoektunnel om hier te komen.
Al van ver af zie je de pluimen van de kerncentrale van Doel. Overal in Doel zie je deze centrale die hemelsbreed nog geen twee kilometer van de kern van het dorp Doel af staat.
Wandelen in Doel betekent dat je overal geconfronteerd wordt met de oprukkende industrie en de plannen om de naast de haven van Antwerpen uit te breiden. Wat je mening daarover ook is, dat doet er niet toe. Doel is zoals het is. Wat de toekomst is, is nog uiterst onzeker.
Overnachten in België? Er zijn veel mogelijkheden. Boek bijvoorbeeld een hotel, bed & breakfast of vakantiepark in België.
Waarom zou je gaan wandelen in Doel?
Om de simpele reden dat het nu nog kan. Om vast te leggen wat straks weg is. Misschien wel omdat de natuur langzaam over neemt wat de mens gebouwd heeft. En wat de mens in de toekomst misschien terug neemt om industrie te bouwen. Wie zal het zeggen.
Misschien wel om eens op een bijzondere plek een bak koffie te dringen en de horeca die er nog is te ondersteunen. Het kan zomaar zijn dat over een paar jaar het hele dorp weggevaagd is. Of dat alles opnieuw opgebouwd is. Dat zou mooi zijn, maar dan is het een stuk minder interessant om te wandelen in Doel.
Misschien moet je er gewoon heen gaan omdat het kan. Omdat het anders is dan anders. Omdat er overal verborgen schatten te vinden zijn. Als je het maar wilt zien.
Wandelen in Doel. Ik zeg: doen!
Filmpje
Ik maakte het volgende filmpje over Doel:
