Berlijn is leuker in het donker

Het is alweer een paar jaar geleden dat ik met mijn beste vriendin in Berlijn was. Na het overzetten van de oude website naar de nieuwe is de post over Berlijn verdwenen. Toch wil ik het jullie niet onthouden en daarom vandaag een nieuwe blog over de nieuwe oude stad.

Berlijn, oktober 2012

Vijf dagen hebben we, Monique en ik. Vijf dagen om Berlijn te verkennen, want veel meer dan dat zal het niet worden. We slapen in een appartement van een kennis van een vriendin van Monique. Ze heeft via, via de sleutel ontvangen. De trein zal ons in zeven uur tijd in de grootste stad van Duitsland brengen.

Mijn eerste indruk is dat de stad ruim opgezet is, vriendelijk en open is en dat alles er nieuw uitziet. Waar de Berlijnse muur jaren een naargeestige sfeer heeft gebracht, is het nu een grote toeristische attractie. Tenminste, wat er nog van over is. Je kunt bij de restanten van de muur een stempel in je paspoort krijgen met een Oost-Berlijns visum. Overal in het centrum lopen verklede militairen waarmee je op de foto kunt en checkpoint Charlie is een groot toeristencircus met een moderne hamburgerketen op de achtergrond. Ik vind er niets aan, maar het hoort blijkbaar bij de stad.

Veel oud is nieuw in Berlijn

Tijdens een city-tour in een open bus wordt mijn eerste indruk bevestigd. Veel van Berlijn ziet er oud uit, maar is nieuw gebouwd in oude stijl. Het is een nette stad. Een rustige stad. Vriendelijk ook. Voor mijn gevoel is er nauwelijks verkeer. In de meeste grote Europese steden is het een chaos van auto’s en scooters in de straten, maar hier is de kruising bijna leeg en steekt er slechts een handjevol mensen het zebrapad over.

Reserveer alles wat je wilt zien van tevoren

Ondanks dat ik wat sceptisch ben over de traditionele toeristische trekpleisters willen we natuurlijk wel iets van dit alles zien. De Fernsehturm bijvoorbeeld. De televisietoren van 368 meter hoog. Maar als wij met alle moeite de toren hebben bereikt blijkt deze gesloten. Er is een besloten gelegenheid en wij zijn niet uitgenodigd. Om de toren te kunnen bekijken is het beter om vooraf een ticket te boeken. Daar gaan we weer. Dus ook in Berlijn. Er is geen stad meer in Europa waar je spontaan een van de highlights kunt bekijken. We hebben maar vijf dagen inclusief reizen, willen ook nog naar Potsdam dus nu kaartjes reserveren voor over een paar dagen lukt niet. Het parlementsgebouw dan maar. Dat gebouw met die enorme glazen koepel. Die moeten we dan maar gaan bekijken. Maar helaas, ook hiervoor moet je kaartjes bestellen. Omdat we toch iets willen zien besluiten we voor de volgende dag kaartjes te kopen. Gelukkig dat dit zo kort van tevoren nog kan.

Zie jezelf honderd keer in de koepel van het parlementsgebouw

Wat moet ik ervan zeggen. De glazen koepel van het parlementsgebouw. Het is enorm en je snapt er niets van. Je ziet jezelf honderd keer terug in de spiegels. Of ik daar nu op zit te wachten?… Het is rond en blijft maar gaan. Druk is het er niet echt, want er schijnen maar een aantal mensen per dag naar binnen gelaten te worden. We lopen naar boven en weer terug naar beneden. Waar je ook loopt, het zicht is en blijft hetzelfde. Het uitzicht naar buiten is op zich wel mooi, ware het niet dat het een grauwe dag is en de view vol staat met hijskranen. Er wordt nog altijd heel wat gebouwd in Berlijn. Aan de andere kant een mooi park met bomen in herfstkleuren. Dat dan weer wel.

Berlijn bij nacht, Dat is pas mooi

Berlijn bij nacht. Dat is tenminste indrukwekkend. De Brandenburger Tor wordt versierd met een show van laserlicht. Het is een bijzonder schouwspel en trekt veel bezoekers. De sfeer is goed. Op een aantal andere belangrijke gebouwen hetzelfde. Voorstellingen van lasers. De avond in Berlijn is goed.

Het meest indrukwekkend is het holocaust memorial in het donker

Het Holocaust Memorial. Je kunt er niet omheen als je in Berlijn bent. Indrukwekkend. Stilte. Om nooit te vergeten. Bezoek het in de avond en zie dan hoe dit monument tot zijn recht komt. In het donker voel je pas de afschuwelijke leegte die velen gevoeld moeten hebben tijdens de oorlog.

De laatste dag nemen we in de middag de trein terug naar Nederland en wandelen we nog wat rond in Berlijn. We maken foto’s van wat echte oude kerken en gebouwen en dan gaan we naar het station.

Berlijn. Een heerlijke stad. Veel oud is nieuw, maar dat hindert niet. Soms is oud ook echt oud. Oude meuk is leuk, is mijn slogan. Daarom heeft Potsdam mij meer aangesproken. Daar is oud ook echt oud. Over Potsdam binnenkort meer.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *