Wandelen in Kats

Wandelen in Kats is intrigerend en verrassend

Over het Coronavirus en alle maatregelen die genomen zijn ga ik maar één ding zeggen: wandelen kan gewoon. En dat heb ik deze keer gedaan in een dorp dat niet eens zo ver van mijn woonplaats ligt en waar ik nog nooit ben geweest: Kats.

Intregerend betekend letterlijk: op slinkse wijze te werk gaankonkelen, nieuwsgierig maken, geheimzinnig en daardoor nieuwsgierigheid opwekkend.
En dat is precies hoe ik Kats heb ervaren. Opvallend en toch weggedoken in een hoekje van het Zeeuwse eiland Noord-Beveland. Een dorp met een roerige geschiedenis en vandaag de dag geheimzinnig en gesloten. Maar dat is mijn ervaring. De werkelijkheid kan totaal anders zijn.

De eerste blik op Kats: grote oude kranen en een berg oud ijzer

Een bestaande wandelroute heb ik niet gelopen. Ik heb gewoon simpel rondgestruind en ben maar een beetje kriskras rond en door Kats aan het wandelen geweest. Mijn auto heb ik onderaan de Zeelandbrug geparkeerd. De Zeelandbrug speelt een belangrijke rol in het leven van Kats. Niet alleen is de Zeelandbrug duidelijk zichtbaar vanuit Kats, maar ook tijdens de bouw was Kats een belangrijke schakel. Als je vanaf de Zeelandbrug via de Noordlangeweg komt aanlopen zie je ze al staan: de grote oude kranen die gebruikt zijn bij de bouw van de Zeelandbrug.

De oude kranen bij Kats
De oude kranen bij Kats

Jarenlang reed ik regelmatig over de Zeelandbrug en zag ik altijd deze gevaartes staan. Nooit heb ik me gerealiseerd dat deze kranen zijn gebruikt bij de bouw van de brug. Nu pas begin ik het te begrijpen.

Nieuwsgierig als ik ben wandel ik linksaf richting de Veerhaven. Een plek waar vroeger ongetwijfeld een veerpont heeft gevaren en waar nu een jachthaven, winterberging en restaurant te vinden is. Net voor de haven vind je een terrein waar elke urban-fotograaf wild van zou worden. Verlaten en vervallen. Oud ijzer, roest en troep. Eromheen staan grote hekken die op alle fronten gesloten zijn. Het roept vragen op. Wat is hier gebeurt? Waarom staat alles hier stil? Als ik door het hek wat foto’s sta te maken komt er een ouder echtpaar aangereden. Ze stappen uit de auto en doen hetzelfde als ik: fotograferen. De man verteld me dat hij hier graag eens het terrein op zou willen, maar dat die kans uitgesloten is. Niets is er nog over van de glorietijd en alles zit op slot.

Het verlaten bouwterrein bij Kats
Het verlaten bouwterrein bij Kats

Een stukje natuur naast het oude ijzer

Ik wandel verder richting het water en neem een kijkje in de haven. Het is laag water. De enorme meerpalen zijn drooggevallen en op de slik zijn de oesters zichtbaar. Ik vind het altijd een bijzonder schouwspel hoe het water heer en meester is van onze wereld. De boten liggen er vredig bij. Zij hebben duidelijk geen problemen met het verschil in getijde. Ze nemen het zoals het is. Net als de meeuwen, de krabben en de andere dieren die er leven.

Laag water in Kats
Laag water in Kats

Aan de andere kant van de haven ligt een mooi stukje natuur. Ik kan niet terug vinden hoe het heet, dus ik houd het op de slikken van Kats. In de verte de altijd aanwezig Zeelandbrug. Het weer is vandaag een stuk grauwer dan afgegeven en hoewel ik blauwe luchten het mooist vind op de foto, zijn deze donkere luchten met op de achtergrond de witte Zeelandbrug en op de voogrond het goudgeel van de schorren en slikken best mooi.

De schorren en slikken bij Kats
De schorren en slikken bij Kats

In het dorp Kats zie je overal katten

Nadat ik een poosje heb staan genieten van de Oosterschelde is het tijd om verder te wandelen naar Kats. En dan ontdek ik dat het dorp Kats net zo misterieus is als de omgeving. Of het nu komt door de hele Coronatoestand of niet, als ik wat mensen aanspreek om vragen te stellen krijg ik een ontwijkend antwoord en loopt men snel naar binnen. Het is stil op straat. Het enige dat ik zie zijn overal katten. Geen levende exemplaren, maar katten in alle vormen en soorten. Van hout, metaal, geschilderd of foto’s van katten. Het is duidelijk. De bewoners eren de naam van het dorp op alle manieren.

Kats is niet altijd de naam van dit dorp geweest. In de Middeleeuwen was het Suburchdike en later werd het Cats. De naam schijnt van een familie vandaan te komen en heeft dus niets te maken met katten. Toch is het leuk dat de bewoners de naam eer aan doen door overal in het dorp katten te laten zien.

De kerk, de Travalje en een vreemd object op de dijk

In Kats staat een heel lief kerkje. De Katse Kerk uit 1687 staat er mooi bij. Naast kerkdiensten worden hier veel bruiloften gevierd en dat kan ik wel begrijpen. Het is een prachtig wit gebouw dat er fraai bij staat midden in het dorp.

De Kerk van Kats
De Kerk van Kats

Midden in de Dorpsstraat vind je een oude Travalje voor De Oude Smederij. Met een beetje fantasie zie je hier de paarden klaar staan om beslagen te worden. Het is allemaal overduidelijk.

De travalje van Kats
De travalje van Kats

Waar ik helemaal geen informatie over kan vinden en waar de bewoners niets over willen of kunnen vertellen is de stenen kegel die op de dijk staat. Volgens een meneer staat op het bordje wat dit is, maar ook daar vind ik het antwoord niet. Wie het weet mag het zeggen.

Een misterieuze kegel in Kats
Een misterieuze kegel in Kats

Schattige oude huisjes en lieve straatjes

Kats is een oud dorp en dat zie je. Het wemelt er van de schattige oude huisjes en lieve straatjes. Ik geniet ervan om te wandelen in Kats, ondanks het feit dat alles een beetje misterieus overkomt. Dat is misschien gewoon wel zo leuk. Ik laat het voor wat het is en wandel terug richting mijn auto en passeer de Zeeuwse Rozentuin, die ik links laat liggen en het Katshuis.

Standbeeld in Kats
Standbeeld in Kats
Oude huisjes in Kats
Oude huisjes in Kats
Kats is een dijkdorp
Kats is een dijkdorp
Boerderijen net buiten de dijk van Kats
Boerderijen net buiten de dijk van Kats
De plek waar vroeger vloedplanken ingezet werden
De plek waar vroeger vloedplanken ingezet werden

Het Katshuis

Op de terugweg passeer ik het Katshuis. Ook dit is weer zo’n misterieus verhaal. Op de website van het Katshuis staat:

Met een schitterende klokgevel, ornamenten en een fraaie entree met een trap uit 1850 is het Katshuis een opvallend gebouw op het platteland van Noord-Beveland.
Het lijkt een statig herenhuis uit de 18de eeuw te zijn, dat in de loop der tijd diverse keren is uitgebouwd met onder andere een verrassende tuinkamer.

Niets is minder waar.
In 2015/16 is er een jaar lang gebouwd aan een boerenschuur en woonhuis om dit schitterende gebouw te realiseren. Er zijn hoofdzakelijk oude bouwmaterialen gebuikt om de juiste sfeer neer te zetten. Bron: hetkatshuis.nl

Nu ik er langs loop is het stil en verlaten. De hekken zijn dicht en alleen de peperdure auto die aan de zijkant van het gebouw staat geparkeerd verraad dat er mensen zijn. De eigenaar wellicht?

Ik vind het jammer dat het gebouw gewoon aan de doorgaande weg staat. Ik had meer verwacht dat er een lange oprijlaan met aan weerszijde oude statige bomen zou zijn.

Op de foto’s is het een schitterend wit gebouw. In het echt is het meer crèmekleurig en ziet het er allemaal wat stil en verlaten uit. Ik heb geen idee of het allemaal tijdelijk gesloten is of simpelweg vergane glorie dreigt te worden. Ik hoop van harte dat dit mooie gebouw snel weer open is en bruist van de energie. Voor nu laat ik het ik het voor wat het is en wandel ik van Kats terug naar de Zeelandbrug.

Kats, een intrigerend en verrassend dorp met een geheimzinnige omgeving. Dat is het.

Dichtbij huis wandelen is vaak mooier dan je denkt. Zo wandelde ik eerder in Zeeland en ook in mijn eigen woonplaats.

Lees ook: Wandelen in wandelen-in-de-manteling-van-walcheren

2 reacties

  1. Als oud Kassenaer vind de foto’s erg leuk. Herken heel veel. Zo weet ik nog dat de portaalkranen voor de bouw van de Zeelandbrug er niet stonden. Daar waar ze nu staan was een kleine driehoekige polder met een water, waarop we in strenge winters schaatsten. De Driehoek werd hij genoemd. De Obelix bij de coupure in de Dorpsstraat wordt onderhouden door het onderwijzersechtpaar van Loon. De slikken bij de Katse kade ( de Kassse Kooie op z’n Zeeuws) waren de plaats waar de boeren, waaronder mijn vader, de suikerbieten brachten voor transport naar de suikerfabrieken. Het Katse Huis was inderdaad vroeger een boerderijtje. Wij keken daarop uit vanuit onze boerderij in de Zuidlangeweg.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *