Op zoek naar de Ransuilen tijdens de fotografieworkshop

Afgelopen week heb ik mezelf een privé-workshop fotografie cadeau gedaan. De reden hiervoor is dat ik vaak moeite heb om vogels goed op de foto te krijgen. Aan de apparatuur ligt het niet. Ik heb een mooie camera met een 600 mm objectief. Het ligt dus aan mezelf en de instellingen die ik op de camera gebruik. Toen ik de kans kreeg de Ransuilen op de foto te zetten was mijn dag meteen goed.

Carolien Boogaard van Dreamtheworld.nl en carolienboogaardfotografie.nl heeft mij in een dag tijd veel geleerd en ook nog eens meegenomen op zoek naar Ransuilen.

Fotograferen en wandelen is keuzes maken

Zelf heb ik vaak moeite met de keuze die ik moet maken. Ga ik wandelen of ga ik fotograferen? En wat ga ik dan fotograferen? Het één hoeft het ander niet uit te sluiten, maar als je alles goed wilt doen moet je keuzes maken.

Ga ik wandelen, dan ga ik ook echt wandelen. Ik loop dan meestal rond de 12 kilometer. Lekker doorstappen in een tempo van zo’n 6 kilometer per uur. Genieten van de omgeving, zonder steeds stil te staan om foto’s te maken. Maar daar zit meteen mijn handicap. Ik vind alles mooi en zie altijd mooie plaatjes. Om de honderd meter sta ik stil met mijn camera op scherp.

Dus kies ik steeds vaker voor fotograferen tijdens het wandelen. En dat is een heel andere tak van sport. Het tempo ligt veel lager en de afstand is veel korter. Vandaar mijn keuze om een Lopifit aan te schaffen. Nu moet ik mezelf nog dwingen om te kiezen tussen wandelen en fotograferen en vogels fotograferen, want dat is weer een heel ander verhaal. Dan sjouw ik met een zware lens rond en maak ik helemaal geen afstanden. Minuten lang sta ik dan stil om naar de vogels hoog in de bomen te kijken.

Een korte wandeling is ook wandelen

Keuzes, keuzes, keuzes. Uiteraard ben ik eigenwijs en doe ik gewoon alles tegelijk. Ik ga wandelen, neem mezelf een bepaalde afstand voor, sjouw mijn telelens mee en stop om de haverklap om foto’s te maken. Niet handig, maar wel erg leuk. Korte wandelingen maken is ook wandelen en ik ben lekker buiten.

De fotoworkshop met Carolien Boogaard

Van Carolien leerde ik alles over de instellingen van de camera. De basis van fotografie heb ik allemaal al gehad tijdens de vele workshops die ik heb gevolgd, maar de instellingen en het gebruik van lichtmeting gaan vaak niet goed. Waar ik me nooit mee bezig heb gehouden is de iso waarde. Ik fotogrageer meestal op de Manuele stand en stel de diafragma en sluitertijd in, maar met de iso instelling doe ik niets. Fout!

De iso waarde is juist heel belangrijk. Om bijvoorbeeld foto’s te fotograferen heb je een snelle sluitertijd nodig en een grote diafragma, maar dat betekend weinig licht en moet je dus je iso waarde omhoog zetten. Carolien leert me ook om zelf het diafragma in te stellen en de camera de sluitertijd te laten bepalen. Met het diafragma bepaal je wat je scherp en onscherp wilt hebben op de foto. Een heel andere kijk op fotograferen. Het is even wennen, maar dan zie ik wat Carolien bedoelt en lukt het mij ook.

De Ransuilen op de foto zetten is een hele kunst

Om te oefenen neemt Carolien me mee naar een plek in Zeeland waarvan ze weet dat er Ransuilen zitten. Na enig zoeken vind Carolien een Ransuil diep verscholen in een boom die overwoekerd is met klimop. De ideale plek voor uilen om zich te verstoppen.

Deze Ransuil zit zo hoog dat de 600 mm telelens nodig is om hem vast te leggen. We verstoren uiteraard de dieren niet en gebruiken geen flitser. Van grote afstand lukt het me om de Ransuil op de foto te zetten met de juiste belichting. Even verderop zien we nog twee Ransuilen. Dan kan je dag echt niet meer stuk.

Mensen wandelen en fietsen langs het pad zonder de uilen te zien. Zo goed zitten ze verstopt. Ik ben Carolien zeer dankbaar dat ze me hier mee naartoe heeft genomen.

Al met al een mooie en leerzame dag. Ik kan de fotografieworkshop van Carolien van harte aanbevelen.

Dit blog is niet gesponsord. Ik help graag andere kleine ondernemers en hoop dat anderen dat voor mij ook doen.