In Parque Rural de Anaga op Tenerife kun je wandelen in een tropisch regenwoud

Wandelen op Tenerife was een van de doelen tijdens de vakantie met mijn vijftien jarige zoon op dit mooie eiland. Het noorden van Tenerife bestaat voornamelijk uit tropisch regenwoud van laurierbossen. Het gebied heet Parque Rural de Anaga en is bijna veertien en een halve hectare groot (ruim 140 km²). De bergen waarop dit bos zich bevind zijn zeven tot negen miljoen jaar geleden gevormd door vulkanische eruptie.

Het Anaga bos wordt omschreven als een ecologisch juweel dat de laatste ijstijd heeft overleefd. Twintig miljoen jaar geleden, tijdens het tertiaire tijdperk, bedekte laurierbossen een gebied zo groot als Europa, vanaf de Atlantische oceaan tot de Kaspische zee. Dit bos is een erfenis van deze oudheid en het is er nog steeds.

Steen voor steen in ruil voor een bos hout

Cruz del Carmen is de eerste nederzetting die je tegenkomt als je vanaf San Christóbal de la Laguna via de TF-12 Parque Rural de Anaga in rijdt. Het kruispunt van wegen, beschermd door de maagd del Carmen, was een must voor bewoners van Anaga op weg naar de stad. La Milagrosa is een herdenkingskruis met beeld van del Carmen, bij het kruispunt. Vlakbij staat het kerkje Ermita de la Cruz del Carmen. Aan het eind van de negentiende eeuw sloot de boswachter een overeenkomst met de bewoners. Voor elke steen die ze mee naar boven namen, kregen ze een bundel brandhout. Steen voor steen bouwde deze boswachter de hermitage Cruz del Carmen. Het kerkje en het herdenkingskruis staan er nog steeds, evenals een bezoekerscentrum, een winkeltje, een restaurant en een mirador (uitzichtpunt).

Altijd nat en mistig in deze omgeving

Vanuit een zonovergoten Playa de las Américas in het zuiden van Tenerife, waar het altijd minimaal 22 graden is, komen wij aan in het noorden van het eiland. Een vestje hebben we bij ons en ook stevige wandelschoenen, maar een regenjas? Daar heb ik niet aan gedacht. We hebben niet eens regenjassen bij ons deze vakantie. Het is hier immers altijd zonnig. Quasi verrast vraag ik de meneer van het bezoekerscentrum of het vandaag nog op gaat klaren. ‘Hoe bedoelt u mevrouw’, is zijn reactie. ‘U bent in een regenwoud. Het is hier altijd nat en mistig. Nee, het zal vandaag niet anders zijn dan normaal. U kunt hiernaast in het winkeltje een regenjas kopen’.

Twee regencapes dan maar en twee warme chocomel. Het is hier niet alleen nat en mistig, maar ook echt koud. Eerst even opwarmen en dan op pad. Van de aardige meneer in het bezoekerscentrum kregen we de vraag of we een wandeling van een half uur, anderhalf uur of vier uur wilden gaan lopen. ‘Een half uur’ riep mijn puberzoon onmiddellijk. ‘Anderhalf uur’ riep ik. De deal werd gesloten met de belofte aan het einde een lekker stuk taart te gaan eten. Bij gebrek aan een folder kreeg ik een handgemaakte tekening in mijn handen geduwd. ‘U begint hier aan de overkant naast het restaurant’, vertelde de man. ‘Daarna volgt u het pad tot het bordje PR TF-11 naar El Batàn. Daar gaat u naar rechts en loopt u tot de eerste kruising. Bij het bordje 2.200 meter gaat u naar rechts en bij het bordje 3.900 meter gaat u weer naar rechts. U zult het mooi vinden’.

Genieten van een natte omgeving tijdens onze zonvakantie

Ondanks dat het nat is en vooral ook steil en glad genieten we al snel van deze bijzondere plek. Nog niet vaak heb ik zo’n spectaculaire wandeling gemaakt. Al heeft het wel iets weg van een van onze wandelingen in de Surrey Hills in Engeland. Rustig dalen we af en steeds verder zakken we naar beneden. Ik denk er nog even niet aan dat we dit hoogteverschil straks ook weer omhoog zullen moeten. Hier en daar zien we wat oude boomstammetjes die als trap hebben gediend. Er is niet veel van over en naast de oude trappetjes lopen sporen van de vele mensen die hier gelopen hebben.

Het is een aaneenschakeling van kronkelende bomen en overhangende takken. Mystiek zou je het kunnen noemen. Spannend ook. Maar vooral mooi. Heel erg mooi. Ondanks de mist en de regen zien we de toppen van de bergen via verschillende doorkijkjes.

Wandelen op Tenerife in het Biosfeerreservaat van Unesco

Unesco heeft dit gebied als Biosfeerreservaat aangemerkt. Dat wil zeggen dat de de ecosystemen en de genetische waarden beschermd worden in dit gebied. De streek herbergt een flora en fauna die rijk is aan inheemse soorten. De Laurierduif is hier een mooi voorbeeld van. Helaas heb ik deze niet gezien. In deze tijd van het jaar (begin maart) is het bos voornamelijk groen met hier en daar een gele bloemsoort. Om eerlijk te zijn heb ik me tijdens deze wandeling ook niet verdiept in de flora en fauna. Ik heb vooral genoten van de bijzondere sfeer van het regenwoud.

Het startpunt en eindpunt van deze route is Cruz del Carmen aan de TF-12 vanuit Las Mercedes. Hier vind je ook de Sendero de los Sentidos – de zintuigenroute. Je kunt er gratis parkeren. Het bezoekerscentrum zit onderaan de parkeerplaats. Hier vind je ook een kleine winkel waar je wat kunt eten en drinken. Aan de overkant van de weg zit een groter restaurant.

Informatie:
Webtenerife.nl
Tenerife.es